Neupućenima deluje pitomo, ne previše interesantno, skoro da i nije planina. Istina je sasvim drugačija. Fruška gora, iako visoka svega 539 m, ne samo da je interesantna, već je i veoma zahtevna ako krenete da je ozbiljno istražujete. U to sam se uverila na Fruškogorskom maratonu, manifestaciji koja se svakog proleća (sa izuzetkom ove 2020. godine) održava na Fruškoj gori.
Fruškogorski maraton postoji od 1978. godine i do 90-tih godina prošlog veka bio je poznat pod nazivom 25. maj i kao i mnogi drugi događaji u SFRJ bio je vezan za Tita. Tako je dužina najduže staze na maratonu određivana prema tome koliko je Tito tada imao godina. Dakle, svake godine se broj kilometara najduže staze povećavao za 1. Fruškogorski maraton u novije vreme ima 19 staza, od kojih je najduža duga 133,6 km, a najkraća je simbolična, tek nešto više od 4 km i u skladu sa tim nosi simpatičan naziv – Staza radosti i zadovoljstva. Staze su označene crvenim srcima u belim krugovima, što je zamenilo nekadašnje oznake u vidu petokrake.
U okviru Fruške gore postoji nacionalni park i to prvi u Srbiji, ustanovljen još 1960. godine. Najviši vrh ove planine je Crveni čot. Jedan od nešto nižih vrhova nalazi se na brdu Stražilovo, na samo par kilometara od Sremskih Karlovaca. Stražilovo je popularno izletište, koje je ovekovečilo život i delo Branka Radičevića, čuvenog srpskog pesnika koji je preminuo od tuberkuloze sa samo 29 godina. Na Stražilovu se osim groba Branka Radičevića, nalazi odmaralište Brankov čardak, kao i planinarski dom. Kao i na celoj Fruškoj gori, i ovde postoje obeležene planinarske staze. Tu se održavaju takmičenja u orijentiringu i planinskom biciklizmu.
Fruška gora je poznata po manastirima koji su raspoređeni duž cele planine. Ima ih ukupno 16, među kojima su: Novo i Staro Hopovo, Beočin, Vrdnik, Privina Glava, Velika Remeta i drugi. Svi fruškogorski manastiri podignuti su kao zadužbine srpskih vladarskih porodica. Na ovoj planini postoje ostaci nekoliko utvrđenja, od kojih sam posetila samo Vrdničku kulu. Ona se nalazi u banjskom mestu Vrdnik, poznatom po lekovitoj termalnoj vodi.
Na Fruškoj gori su zastupljene brojne biljne i životinjske vrste. Na obroncima ove planine nalaze se šume, pre svega lipova šuma (od cele Evrope najveća koncentracija joj je na Fruškoj gori), a tu su i livade, pašnjaci, voćnjaci i vinogradi, zbog čega ovaj kraj obiluje vinskim podrumima. Najčuvenije vinarije se nalaze u Sremskim Karlovcima i okolini.
U letnjim danima, spas od vrućine meštani okolnih mesta traže u jezerima. Na Fruškoj gori postoji čak 14 jezera. Sva jezera su veštačka i većina je smeštena na južnoj strani planine. Tu su Ledinačko jezero, Dobrodol, Borkovac, Beli kamen, Ljukovo, Sot, Međeš i druga. Pogodna su kako za ribolov, tako i za plivanje.
