Koliko su mi puta govorili da ne ispravljam krivu Drinu :). Nisam mnogo razmišljala o poreklu te izreke ali činjenica je da naš narod zna da nazove stvari pravim imenom. Tok ove reke je toliko krivudav da je ispravljanje krive Drine zaista uzaludan posao. Zato sam rešila da više ne ispravljam krivu Drinu već da samo uživam u njenoj lepoti :).
Drina je najveća pritoka reke Save i nekada je predstavljala granicu između Zapadnog i Istočnog rimskog carstva. Tada joj je ime bilo Drinos, a u narodu je bila poznata i kao Zelenika ili Zelenka, zbog boje vode.
I danas je kanjon Drine jedan od najimpresivnijih kanjona na ovim prostorima sa bogatom florom i faunom, a voda ove reke je većim delom svog toka kristalno čista. Upravo je reka Drina sa svojim veličanstvenim kanjonom „kriva“ za atraktivnost zapadne Srbije i istočne Bosne.
Na desnoj obali reke Drine, na 13 km od Bajine Bašte, nalazi se Perućac - naselje na istoimenom jezeru, koje je napravljeno zbog hidroelektrane Bajina Bašta. Na jezeru postoji uređena plaža sa splavovima i bazenima za decu, kao i restoran. Kupačima su na raspolaganju tobogani, skakaonice i tuševi, a moguće je iznajmljivanje pedalina i čamaca. Osim kupača, Perućac često posećuju pecaroši. Postoje i turistički brodovi koji saobraćaju između Perućca i Višegrada, gde se Perućačko jezero završava. Naselje Perućac je poznato i po jednoj pritoci Drine, reci Vrelo, koja je najkraća reka u Evropi. Tok ove reke je dug svega 365 m, zbog čega je nazivaju i reka Godina.
Još jedno prelepo veštačko jezero na reci Drini je Zaovinsko jezero, koje je poznato po izuzetno čistoj vodi u kojoj se uzgajaju pastrmke, kao i po najraznolikijoj fauni u zapadnom delu Srbije i šire.
Na Drini postoji duga tradicija splavarenja još od 1856. godine kada su iz Dervente i Perućca niz Drinu krenuli prvi splavovi, samo što je tada splavarenje imalo drugačiju svrhu. Splavovima je sa okolnih planina Tare i Zvijezde prenošena drvena građa za prodaju. Kasnije je splavarenje preraslo u manifestaciju koja ima sportski i turistički značaj. Na Drini se organizuju čak tri manifestacije tog tipa. Najdužu tradiciju ima Drinska regata, koja postoji od 1994. godine i svake godine okuplja sve više učesnika i posetilaca iz zemlje i inostranstva. Od 2003. godine se organizuje Zvornička regata, a od 2007. i Bratunačka regata.
Drina je opevana u jednoj od najpoznatijih i najviše izvođenih srpskih pesama u svetu: „Marš na Drinu“. Ova reka je svetsku slavu stekla zahvaljujući bogatoj istoriji i svojoj lepoti ali i zahvaljujući domišljatosti pojedinaca. Nedaleko od centra Bajine Bašte nalazi se najčešće fotografisan motiv na Drini - kućica na steni, koja se može videti na skoro svim reklamno-turističkim brošurama Bajne Bašte i Srbije, kao i u člancima sa najinteresantnijim prizorima na svetu. Od 1969. godine, kada je prvi put izgrađena, Drina je ovu kućicu sedam puta rušila i svaki put je njen tvorac Milija Mandić – Gljiva vraćao ili iznova gradio. Milija je bio osnivač Kajakaškog i ronilačkog kluba "Drina" i mnoge živote je spasio iz vrtloga nabujale reke. Početkom ove godine Milija je iznenada preminuo, a za sobom je ostavio jedinstvenu i svetski poznatu kućicu na steni.
Jedna mnogo starija atrakcija na reci Drini u Višegradu je čuveni Višegradski most, opisan u romanu našeg proslavljenog nobelovca Ive Andrića „Na Drini ćuprija“. Zahvajujući ovom književnom delu, Drina je postigla svetsku slavu. Čak ni Holivud nije ostao ravnodušan prema reci Drini. Inspirisan opisom Drine u romanu „Na Drini ćuprija“ glumac Robert de Niro svojoj ćerki je dao ime Drina.
Нема коментара:
Постави коментар